پیام جامعه معلولین ایران به مناسبت روزجهانی افراد دارای معلولیت سوم دسامبر 13 آذر ماه 1403

شعار امسال سازمان ملل « تقویت رهبری افراد دارای معلولیت برای آینده ای فراگیر و پایدار » اشاره به این دارد که برای حل مسائل و کاهش مشکلات فراروی افراد دارای معلولیت باید از توانمندی های رهبری و مدیریت آنها بهره برد تا با حضور و مشارکت فعال آنها آینده ای فراگیر و پایدار برای این افراد رقم بخورد. وجود هزاران فرد معلول تحصیلکرده و صاحب نظر و دارای تجربه در عرصه های مختلف می تواند در بخش های مدیریتی، نظارتی و مشاوره ای نقشی محوری و اساسی ایفا نماید. دولت چهاردهم که در شعارها و بیانیه های خود به شنیدن صدای گروه های خاموش بارها و بارها تاکید کرده است و با صدور مانیفست حقوق افراد دارای معلولیت ایده های خود را به اشتراک گذاشته بود باید از این فرصت بهره گیرد و از این افراد در جایگاه های مؤثر تصمیم گیری و تصمیم سازی استفاده بیشتری ببرد.
با گذشت 6 سال از تصویب قانون حمایت از حقوق افراد دارای معلولیت هنوز بخش های مهمی از این قانون به علل مختلف از جمله عدم بودجه کافی به اجرا در نیامده و یا ناقص اجرا شده است و وضعیت معلولان و خانواده هایشان در دشواری و سختی بسیاری می گذرد و در ابعاد معیشت، اشتغال، توانبخشی و درمان، مسکن، دسترس پذیری، فرهنگ سازی مشکلات جدی دارند و تداوم تورم و گرانی آنها را به قعر فقر کشانده است.

موارد مهم با هدف اولویت قرار دادن در رأس کارها پیشنهاد می شود:

1- لزوم انتصاب معلولان نخبه واجد شرایط و صاحبنظر در مناصب مدیریتی، نظارت و مشاوره ای در حوزه های تخصصی دولت و سایر ارکان و دستگاه ها و بهره مندی از استعداد و توانمندی آنها.
2- لزوم برگزاری نشست های تخصصی و گفتگوهای اثربخش با تشکل ها، فعالان و صاحبنظران این حوزه و بهره مندی عملی و عملیاتی از نظرات آنها و اجتناب از اجرای برنامه های نمایشی و شعار محورانه.

3- بهره مندی همه افراد دارای معلولیت در نوع و شدت معلولیت از مزایای قانون حمایت از حقوق معلولان و کنوانسیون بین المللی حقوق افراد دارای معلولیت در همه ابعاد زندگی.
4- اصلاح دهک بندی افراد دارای معلولیت با توجه به بالا بودن هزینه های جاری این افراد به خاطر معلولیت هایشان و پایین بودن درآمدهای آنها و معقول سازی روند فعلی آن در ارائه خدمات به افراد دارای معلولیت.
5- اصلاح شرایط اجرای کاملICF ( disability and helth ) «طبقه بندی بین المللی عملکرد، ناتوانی و سلامت برای افراد دارای معلولیت» و استفاده از پزشکان متخصص و فوق متخصص و کارشناسان توانبخشی، فیزیوتراپی، ارتوپدی،کاردرمانی و ممانعت از تقلیل غیر مبنایی معلولیت و حذف معلولیت افراد دارای معلولیت از ارائه خدمات تخصصی و رسیدگی درست به شکایات افراد معترض به تعیین شدت معلولیت.
6- اصلاح روند فعالیت مراکز مثبت زندگی و مددکاری و اجتناب از روند فرسایشی اداری و رفت و آمدهای هزینه بر و زمان بر برای افراد دارای معلولیت و ایجاد سامانه واحد شفاف جهت خدمت گیری این افراد در تمام موارد مرتبط با سازمان بهزیستی.
7- لزوم ارائه گزارش پنج ساله اخیر از قانون و آسیب شناسی اجرای قانون حمایت از حقوق معلولان توسط دولت و مجلس و قوه قضائیه و بهره گیری از تجارب و نظرات تشکل ها و فعالان و صاحبنظران در گزارش نویسی های مرتبط با قانون حمایت و کنوانسیون.
8- لزوم بازنگری قانون بازنشستگی پیش از موعد مقرر افراد دارای معلولیت و تعیین تکلیف وضعیت شغلی کارمندان دارای معلولیت در دستگاه های حکومتی و دولتی.
9- تعیین کارگروهی تخصصی جهت تعیین مشاغل متناسب افراد دارای معلولیت در پست های دولتی و خصوصی و کارآمدسازی صندوق حمایت از فرصت های شغلی و کاهش روند اداری ارائه خدمات به بخش خصوصی در جهت تسریع و تسهیل اشتغال افراد دارای معلولیت.
10- توجه به مشکل مسکن افراد دارای معلولیت با اولویت معلولین معسر و زوج های معلول و خانواده های دارای 2 معلول و بیشتر که جزو مصوبات دولت های پیشین بوده است که به اجرای کامل درنیامده است.

11- تشکیل شورای عالی توانبخشی کشور و ارتقای کیفیت با ضرورت کسب ایزوهای معتبر و افزایش کمیت متناسب با مصرف افراد دارای معلولیت و استانداردهای تولیدات داخلی و خارجی و نظارت بر قیمت های رو به افزایش آن و استفاده از توانمندی شرکتهای دانش بنیان در این خصوص.
12- توجه ویژه به ازدواج افراد دارای معلولیت و فرزندآوری آنها از طریق اقدامات قانونی و تسهیل گری های ویژه در این حوزه توسط وزارت خانه ها و سازمان های متولی.
13- لزوم تدوین سند ملی افراد دارای معلولیت در رسانه ها جهت بهبود وضعیت فرهنگ سازی در این حوزه و اصلاح ذهنیت های ناروا و غلط در این رابطه و بهره گیری از توانمندی های تشکل ها و نخبه های افراد دارای معلولیت در حوزه های مختلف .
14- دسترس پذیری و مناسب سازی در سطح کلان و درکشور سرعت لازم و کافی را ندارد و هنوز بسیاری از فضاهای فیزیکی و مجازی برای استفاده افراد دارای معلولیت نامناسب است و متولیان این امر باید با برنامه و بودجه کافی دسترس پذیری و مناسب سازی را در سراسر کشور اجرا نمایند و ضمانت و نظارت لازم در این زمینه ایجاد گردد.

هیات مدیره جامعه معلولین ایران